Popołudnie

Emilie*

*Spojrzała na nią z miną skrzywdzonego zawodnika* Narazie to nie wiele moge powiedzieć. Nie znam go na tyle dobrze. *Uśmiechnęła się delikatnie*

Mia

Podoba ci się?

Emilie*

*Pokręciła rozbawiona głową i wzruszyła ramionami* A Tobie Kris?

Mia

Hmm... nie wiem. Z jednej strony jest świetny, ale z drugiej zależy mu tylko na jednym. Poza tym nigdy nie umawiałam się z chłopakami.

Emilie*

No, przyznam Ci tu racje. U mnie raczej znajomość z płcią przeciwną polega na tym że traktują mnie jak kumpla. Gramy razem w piłkę, jeździmy na imprezy. Spęzamy razem czas ale nic więcej. Do tego się przyzwyczaiłam.

Mia

Czy ty jesteś moją zaginioną siostrą bliźniaczką? *spytała śmiejąc się*

Emilie*

*Zawtórowała jej śmiechem* Chciałabym! Szkoda że wcześniej się nie poznałyśy.

Mia

Tak. Tyle czasu zmarnowanego. *uśmiechnęła się.*

Emilie*

No. To nie sprawiedliwe. *Naburmuszyła się tłumiąc śmiech*

Mia

My to jesteśmy biedne. *zrobiła minę skrzywdzonego dziecka*

Emilie*

No. Pokrzywdzonie sierotki. *Udaje że ociera łezkę*

Mia

*Wybuchnęła śmiechem widząc minę dziewczyny.* Musimy nadrobić zaległości.

Emilie*

*Zawtórowała jej śmiechem znów przybierając minę sierotki* Ooj tak, tak.

Mia

*od śmiania zaczął ją boleć brzuch, ale nie przeszkadzało jej to. * przez ciebie będę miała straszne zmarszczki. *powiedziała po raz kolejny wybuchając śmiechem.*

Emilie*

A ja to... co?! Chcesz żebym...była...brzydka...!*Wycharczała przez śmiech*